Dat was me het nachtje wel… Een partytour in 4 etappes, te beginnen met Awakenings (Eindhoven), toen terug naar de Westerunie voor 5 jaar Rotzooi, toen door naar ‘de Bunker’ voor een after en daarna nog chillen bij bekenden thuis.

Dat was de nacht in 1 zin, die ong 18 uur eerder begon.

Ik reed samen met Awakenings fotografen B&H naar Eindhoven om vanaf daar de rest van de nacht ‘auf der schlepper’ te zijn met Mathias Kaden en Beule (een SonneMondSterne collega).

Alsof het afgesproken was kwamen we bijna gelijktijdig aan bij het Klokgebouw, waarna we een verkennend rondje door het gebouw maakten en met indruk naar de grote led walls keken. Makam was degene die de zaal ‘opende’ maar deze beste man had er al flink het gas op zitten. Zo erg dat Mathias zich enigszins zorgen ging maken of het niet te hard was voor hem. Hij trok de stoute platen uit zijn tas en ging door in Makam’s tempo wat het publiek alleen maar mooi vond. Nog nooit had ik hem zo hard horen draaien, maar hier paste het precies.

Direct nadat Mathias klaar was stapten we in een gereedstaande auto voor de deur om gelijk door te rijden naar Amsterdam, op weg naar de Westerunie. Hier vierde Daniel Sanchez het 5 jarig bestaan van ‘zijn’ Rotzooi. De tijd die we hadden tussen de 2 gigs was krap; 1 uur en 15 minuten om in te pakken in Eindhoven en naar Amsterdam te rijden. Dankzij Beules rijstijl waren we ‘slechts’ 10 minuten te laat.

In een volgepakte Unie was het feest in volle gang en Mathias kon zijn set die hij op Awakenings doorzetten qua lijn. Ook hier werd erg hard gedraaid voor zijn doen. Het feest was er niet minder om, de handjes waren goed in de lucht en de vloer was non-stop in beweging. Helaas was het 5 uur voor we goed en wel binnen waren dus de vraag: “after of niet ?” was snel beantwoord.

Na een korte stop voor een recharge van phone en camera was het door naar de Bunker waar Daniel zelf hard stond te rocken. Het publiek naast en achter hem op het (metalen) podium zorgde ervoor dat de apparatuur ook behoorlijk stond te schudden op de tafel. Daniel had hier geen last van aangezien hij met laptops draait maar we vreesden dat dit nog voor problemen zou zorgen voor Mathias die met platen en cd’s draait. Tot ieders verbazing sloeg er (bijna) niks over ondanks het hevige schudden dus het publiek kon lekker door dansen op het mini-podium.

Het was in de buurt van het middaguur toen we naar buiten rolden en de nacht/dag vervolgden op nog een kleine after bij iemand thuis. Na ook hier genoeg van gehad te hebben was het op naar huis. Het was een lange, maar leuke nacht…